Książki napisane w czasie teraźniejszym

Sanai

Chyba tu jeszcze nie było takiego tematu. Cóż, teraz jest.

Większość książek jest napisana w czasie przeszłym, lecz jak się okazuje, są też takie, w których akcja opisana jest w czasie teraźniejszym. Ostatnio kupiłam sobie "Sen" Lisy McMann. Myślałam, że to będzie kolejna książka dla młodzieży, coś a la "Pamiętniki wampirów", które bardzo lubię. I miałam rację. Lecz jedno mnie zdziwiło - ta książka napisana jest w czasie teraźniejszym. Wiecie, np. zamiast "poszła" jest "idzie" itp. itd. Przyznam, że dziwnie czytało mi się tę książkę, ale i tak pochłonęłam ją w kilka godzin, bo mimo wszystko mnie zaciekawiła.

A czy wy czytaliście kiedyś jakąś książkę napisaną w czasie teraźniejszym (nie wiem jak inaczej mam to nazwać)? Jakie były wasze odczucia?

Lill

"Bestia!" Ragnhild Groedal jest napisana w czasie teraźniejszym, może z wyjątkiem stricte psychologicznych wstawek. Ciekawe uczucie, czytać coś takiego. Zabieg udany, biorąc pod uwagę, iż "Bestia!" to thriller, a czas teraźniejszy wzmaga napięcie, dynamizuje akcję, pozwala jeszcze lepiej wczuć się w bohaterów.
W formie eksperymentu literackiego, wypada to bardzo dobrze. Przynajmniej moim zdaniem.

Hien

"Na linii wzroku" jest w teraźniejszym. Taki sobie thrillerek prawniczy, kryminałek czy coś takiego. Ale czytałam to bardzo dawno, więc nie jestem pewna, czy polecać - raczej nie sądzę. Takie, by coś poczytać, jak się nudzi.

Paya

"Po zmierzchu" Haruki Murakamiego, to książka napisana w czasie teraźniejszym. Jej akcja rozgrywa się w ciągu jednego dnia, a właściwie nocy; cudowny spacer po nocnym Tokio i tajemniczych miejscach tego miasta Smile

To chyba pierwsza książka napisana w czasie teraźniejszym, którą przeczytałam. Zdecydowanie jednak wolę czas przeszły Smile

Sanai

Fragmenty Intensywności Deana Koontza są napisane w czasie teraźniejszym, szczególnie te dotyczące psychopatycznego mordercy, w którego sidła wpada główna bohaterka. Facet jest bezduszny, chory psychicznie i nie powiem jaki jeszcze, bo musiałabym przekląć, ale cholernie mi się podoba Smile

Chyba jedyny thriller, jaki pokochałam Smile

A, i jeszcze są tam fajne fragmenty, które można użyć jako cytaty Wink

Hinduska miłość Javiera Moro też jest w czasie teraźniejszym. Przepiękna opowieść o miłości indyjskiego radży i młodej hiszpańskiej tancerki kabaretowej...

Ome

W "Ku słońcu" Ingi Iwasiów przeważa czas teraźniejszy - i ten zabieg bardzo mi tu odpowiada; mam wrażenie swoistego "bycia w toku", wdarcia się w teraźniejszość bohaterów. To trochę męczy, owszem - na dalszą metę nie lubię przewagi czasu teraźniejszego - ale w "Ku słońcu" męczenie pasuje; emocje, słowa, gesty uderzają tu i teraz, zupełnie jak w znanej mi codzienności - dopiero później, gdy odwrócę głowę, będzie moment na refleksję, na ocenienie, na powiązanie z czymś innym. Czas teraźniejszy kojarzy mi się z moją zgodą na jakąś propozycję - zgodą wyrażoną bez przeanalizowania, czy na pewno mam czas/możliwość, zgodą wywołaną chęcią zrobienia czegoś lub uczuciem, że powinnam. Czas przeszły nadchodzi, kiedy na spokojnie przeglądam w głowie te możliwości - i mogę modyfikować decyzję.
Dlatego właśnie czas teraźniejszy w "Ku słońcu" mi odpowiada - wszystko na czytelnika spada jednocześnie, bez pozostawienia chwili na oddech, ten natłok życia jest taki codzienny - a zapanowanie nad nim (czyli - osadzenie w narracji przeszłości) - pojawi się później.

Taka forma wymaga jednak odpowiedniego grania narracją, światem przedstawionym, kreowanymi bohaterami - i niesie z sobą chaos, nad którym pisarz gdzieś odgórnie powinien panować. To mnie, czytelnika, chaotyczność hic et nunc może oszołomić i zagubić - nie autora.

Aniss

Czytałam kilka takich książek, jednak, niestety, nie pamiętam ani o co chodziło, ani tytułów. Miałam nadzieję, że ktoś z was mi przypomni, ale jak na razie nic nie kojarzę. Ale na 99% było to fantasy, nie wiem, czy takie czytacie.

Mad Len

Kruczy dwór - z tego, co pamiętam, cała trylogia fantasy napisana była właśnie w czasie teraźniejszym. Innych obecnie nie pomnę, ale gdybym sobie przypomniała, nie omieszkam zedytować.
Sam Kruczy dwór nie jest raczej literaturę z wyższej półki, bardziej z uwagi na braki fabularne niż ten typ narracji, który w sumie do niego pasuje.

Kamiru

Ja czytałem jakąś książkę skandynawskiego autora, która była pisana w czasie teraźniejszym. Mnie się to niezbyt spodobało. Strasznie mnie irytowało i nie przebrnąłem przez książkę do końca... ale o tym zadecydowała chyba nieciekawa fabuła ;p