Książka, której nie polecam

Airel

a ja uważam Buszujacego w zbożu za znakomitą książkę. A Franny i Zooey tego samego autora jest książką rewelacyjną wręcz.

Pierre de Ronsard

Paya

Bajkopisarz

Od dłuższego czasu zamierzam przeczytać "Ulissesa"... Tak samo jak "Gra w klasy" jest to happening w literaturze. Natomiast "Gra w klasy" to jedna z moich ulubionych książek.

Może narażę się tym stwierdzeniem, ale nie poleciłbym "Władcy Pierścieni".

Paya

Bajkopisarz

Już ze wszystkiego się tłumaczę Smile

Kiedyś miałem wielkie ambicje, aby przeczytać wszystkie części... (W owym czasie wszyscy się tym zachwycali)

Może była to wina przekładu, ale jednak trochę się rozczarowałem. Przede wszystkim uderzyły mnie dłużyzny i zbytnie rozciągnięcie akcji. Przeczytałem całą "Drużynę Pierścienia" i początek "Dwóch Wież", aby nie wyrabiać sobie zdania za wcześnie. Niestety niewiele się zmieniło.

Z biegiem czasu odkryłem kilka książek heroic fantasy, które wciągnęły mnie o wiele bardziej i zdecydowanie mógłbym je polecić. Niby autor nieznany, ale książki dobre.

"Dilwish Przeklęty" - Roger Żelazny

"Widmowy Jack" - Roger Żelazny

Busqueros

Sam osobiście nie polecam "Strażniczki istnień" F. W. Kresa. Jego pozostałe pozycje opowiadające o Egaheer są dobre, ale tym gniotem (pisanym na zamówienie podejrzewam) mnie strasznie rozczarował. Większa część książki opowiada o stworzeniach człekokształtnych ( w tej części nie ma dialogów tylko jęczenia, nie do przyjęcia - czułem się jak na seansie odysei kosmicznej 2001 fragment z małpami kojarzycie?) Nie wciąga, nie interesuje luźno się wiąże z serią. Pozycja jak najbardziej zbędna.

Płomień

Skoro juz mowa o Kresie to wspomne o "Płónocnej Granicy". To dopiero nudna ksiązka i raczej pozbawiona sensu. Nie znalazłem w niej nic co można by uznać za zaletę.

Hien

Pedał Williama Burroughsa. Niby klasyka hippizmu i literatury amerykańskiej, a prezentuje sobą poziom dna i wodorostów. Większość blogoopowiadań jest od tego lepsza. Toż to streszczenie albo szkielet powieści jest, nie powieść.
Nie polecę też Koloru magii Pratchetta. Ledwo zmusiłam się, by doczytać, tak to nudne było.
I Miłość w czasach zarazy Marqueza. Bo gniot jakich mało, chociaż napisany nieźle.

Paya

Hien

Historyjka jest naciągana, nieprawdopodobna, banalna, przewidywalna do bólu, nudna, ale facet dobrze opisuje i potrafi ją przeprowadzić tak, że da się czytać.

killercola

Narzekałam tylko na trzy lektury szkolne, wszystkie z podstawówki - na "Akademię pana Kleksa", "Przypadki Robinsona Crusoe" (jedyna książka w moim życiu, której nie przeczytałam do końca, nie zdzierżyłam, a zwykle z kiepskimi książkami męczę się do końca. Nie dałam rady.) i "W pustyni i w puszczy". Już prędzej zniosę "Potop".
No, i ponadto nie cierpię Żeromskiego i autorek typu Katarzyna Grochola, ale to drugie to jest podliteratura, że tak to nazwę.

Atanvarne

Nie polecam "Mumii" Anne Rice. Akcja wlecze się i wlecze. Książkę zakończyłam w połowie, nie dało się czytać dalej.

Fafkulcowa

Przychodzą mi na myśl lektury- "Proces", "Pan Tadeusz" albo "Trans- Atlantyk" a poza tym to jakoś nie umiem przebrnać przez "Wampira Vittorio" A.Rice- strasznie nudne, a to już prawie połowa. Jeszcze "Apelacja" Grishama, sztywna jakaś. Może to ogólna cecha książek prawniczych.

Hien

Nie ma sensu odradzanie lektur, skoro każdy - przynajmniej teoretycznie - musi je przeczytać.
Za to odradzę Kazirodztwo Christine Angot. Zdaje się częściowo autobiograficzna, ale przez obrzydliwie wręcz chaotyczną narrację nie da się czytać. Nie dość, że narracja chaotyczna, że każde zdanie mówi o czymś innym, to jeszcze słabe, po prostu słabe. Autorka, skoro to autobiografia, musi mieć wyjątkowe zaburzenia psychiczne, aż dziw, że nie uniemożliwiają jej one normalnego życia.