Klasyka

Hermi

Panuje ostatnio moda na przerabianie klasycznych dzieł przez dodanie do nich żywych trupów ("Duma i uprzedzenie i zombi" , "Opowieść zombilijna", "Przedwiośnie żywych trupów") i nazwiska autora dodającego zombi obok nazwiska klasyka. Panuje też moda na – nie zawsze potrzebne - kontynuacje, na szczęście tu już nazwisko klasyka nie znajduje się na okładce, chyba, że klasyk miał nieszczęście być spokrewniony z autorem powieści współczesnej („Córka Wokulskiego”, „Dracula: Nieumarły”).

Co sądzicie o tym zjawisku? Uważacie, że klasykę należy zostawić w spokoju, czy można ją dowolnie przerabiać? Nowe książki tego typu zabijają klasykę czy ją ożywiają?

Pierre de Ronsard

Niestosowanie się do "władzy" autorytetów to X-modernizm. Różnica między modernizmem a postmodernizmem jest taka, że kiedyś James Joyce zrobił swoją Odyseję, podobnie jak Kavafy czy Kazantzakis, dziś zaś dorabia się zombiaki i wampiry. Nie mam nic przeciwko takowym, ale autorzy mogliby się pokusić o pewną wartość literacką. Inaczej będzie to autoparodia Smile

Klasyka i tak pozostanie klasyką, ma to do siebie, że jest odporna na wszystko.

O wiele ciekawszym zjawiskiem jest ingerowanie w historię (pomijając Vlada Palownika, oberwało się też... Lincolnowi). Czekam na Katyń 2: Powrót Oficerów.

Hermi

Pierre de Ronsard

Jak najbardziej. O ile wiem, ten Spielbergowski jest bliższy prawdy Smile

Chociaż np. Indian już pan Lincoln nie kochał tak mocno.
Ale wróćmy do klasyki: mówiąc o Kazantzakisie, trzeba mieć na uwadze to, że umieścił w swojej wersji Odysei Buddę, Jezusa, Świętego Franciszka, Lenina - a jednak robi to w taki sposób, że nie budzi śmiechu czy politowania NA SAM POMYSŁ. Dzisiejszym twórcom brakuje chyba ambicji, znajomości filozofii i artyzmu.

Hermi

Hien

Klasyka stanie się elitarna. I może dobrze, jeśli ludzie z watą zamiast mózgu nie będą jej czytać i snobować się na bór wie jakich znaffcuff.

A co do artyzmu, to się zgodzim. Mieliśmy dopiero co dość bolesne przeżycia w konsekwencji spotkania z perłami ukraińskiego postmodernizmu, jednego z najlepszych postmodernizmów na całym świecie... a przynajmniej tak mówiono. My to czytamy i dumamy, dlaczego tak masowo piszą kretyni, którzy nie mają nic do powiedzenia, ale piszą 5+ "powieści" bez żadnego ładu, składu, nawet strzępu wątku, nie wspominając już o fabule, ani nie potrafią posługiwać się innym językiem niż osiedlowym.

Swoją drogą znany jest pewien tego patchworkowego typu "pisarz" węgierski, co skleja swoje, uhum, powieści ze strzępów innych. A za najnaj pisarza węgierskiego uważa się go chyba prawem Zmierzchu i Meyer.

Pierre de Ronsard

Postmodernizm w ogóle nie nadaje się do niczego innego, jak tylko do udowadniania, że ma się coś do powiedzenia, nie mając żadnej wiedzy (poza talentem słowotwórczym). I czasami do śmiesznych nawiązań w Shreku.

Hien · Wysłany: Czw 10:33, 07 Mar 2013 Temat postu:

Ale wracając do klasyki - czasami mamy wrażenie, że klasyką - jeśli już się ją trochę zna - trzeba się zachwycać. My dotąd raczej z trudem przebijaliśmy się przez niektóre pozycje, a Wichrowe Wzgórza w ogóle wydały nam się jedną z najbardziej męczących i słabo zrealizowanych powieści. Ale to klasyka, nie? Wspaniała, nieskazitelna klasyka.

Swoją drogą, czy to aby nie Pierre kiedyś stwierdził, że Hugo to taki kicz w stylu dziewiętnastowiecznym? Very Happy

Airel · Wysłany: Pią 20:11, 08 Mar 2013 Temat postu:

A czy to nie tak, że dużo tego, co nazywamy obecnie klasyką, było w swojej epoce kiczem?
Chociaż to fatalnie rokuje na przyszłość...

Pierre de Ronsard · Wysłany: Pią 20:26, 08 Mar 2013 Temat postu:

Nie, to, co było kiczem, dziś nazywa się lekturą. A wielkie dzieła przechodzą do klasyki.

Hien · Wysłany: Pon 19:13, 18 Mar 2013 Temat postu:

Hyh, czyli źle zapamiętaliśmy. A szkoda, bo w sumie fajnie byłoby ponarzekać, że nawet kicz nie taki jak kiedyś XD
Ale w sumie Airel, mniej więcej o to nam chodziło - chociaż skoro teraz czytanie ani takie elytarne jak kiedyś, bo na czytanie każdy może sobie pozwolić, to i schodzi do poziomu mas kiedyś nieczytających... huh, co to będzie, może za sto lat "Zmierzch" też będzie klasyką? Hm.

Airel · Wysłany: Pon 22:02, 18 Mar 2013 Temat postu:

Tak, też ta myśl pląsała mi się po głowie, i to również o "Zmierzchu"...
Teraz poniekąd masy są nieczytające z własnego wyboru, ewentualnie raz na jakiś czas rzucą sobie coś na ząb, jak "Zmierzch", albo "Klątwa tygrysa" (brrr, mam dreszcze na samo wspomnienie). A potem zostanie to w pamięci jako charakterystyczne dzieła dla pokolenia. Wyobrażasz sobie? Na przykład: "Klasyka literatury amerykańskiej XXI wieku".

Jilliana · Wysłany: Pon 22:15, 19 Mar 2018 Temat postu:

Według mnie klasykę powinniśmy zostawić w spokoju

majsteradam

Jest to naprawdę fajne! Szczególnie jeżeli ktoś lubi daną klasykę i chciałby zobaczyć ją w trochę innej odsłonie. Kolejna kwestia to jednak to, że taka literatura musi być też dobrze napisać także w tym nowym wydaniu Very Happy

romantycznosc8

Zgadzam się, nie powinno się ich przerabiać