Fantastyka naukowa

Hien

Ostatnio ruszyliśmy kilka tytułów z tego rodzaju i bardzo nam przypasował, chociaż pierwsze spotkanie było raczej dramatyczne. No ale w końcu młodopolskie science-fiction...
A jak to z wami? Na pewno ktoś czytywał trochę z fantastyki naukowej i ma tytuły do polecenia albo przedyskutowania. Obecnie czytamy sobie Luna to surowa pani i na razie jesteśmy zachwyceni. Już powypisywaliśmy sobie najlepsiejsze cytaty.

Airel

Ogólnie zawsze twierdziłam, że nie przepadam za s-f, bo większość moich szkolnych znajomych mówiła tak o wszystkich strzelankach w kosmosie, które osobiście uważam za wcale nie "science". Potem przeczytałam "Grę Endera", i doszłam do wniosku, że jednak niektóre mi się podobają.
Na przykład "Oblicza Wód" Silverberga bardzo mnie ruszyły; uważam, że jest bardzo ciekawym studium człowieka/ludzkości.
Skądinąd, "Nowy wspaniały świat" to fantastyka naukowa, czyż nie? Razem z "Rokiem 1984".

Z ostatnich ciekawych przeczytanych pozycji, to polecam Trylogię ryfterów Petera Wattsa, jeśli kogoś interesują klaustrofobiczne morskie głębiny. To jego debiut (kolejną powieścią jest "Ślepowidzenie", które czytałam strasznie dawno temu i nie jestem pewna, ile wtedy z tego zrozumiałam). Bardzo ładnie wsparte śliczną bibliografią i wykorzystał wiele ciekawych hipotez. Sporo biologii, za co ma u mnie plus, ale w końcu jest biologiem morskim; i sporo psychologii (a może raczej psychiatrii), na której co prawda się nie znam, ale brzmiała przekonująco. Pisałam o nim w notce na blogu, a przynajmniej o 1 tomie trylogii. Następne nie są tak klaustrofobiczne, drugi jest może nieco bardziej wstępem do trzeciego - początek nieco mi się rozmył, ale potem było coraz lepiej. Całość uważam za godną polecenia.
I muszę wspomnieć o mojej ukochanej "Peanatemie" Stephensona. Dla wszystkich fanów fizyki kwantowej i teorii alternatywnych wszechświatów. Jest w moim top 10, uwielbiam, nie mogłam się oderwać.

Hien

Myśmy też podchodzili podejrzliwie, ale... najpierw trafiło nam w łapki opowiadanie na forumie, później wybraliśmy sobie przyjazny filologom temat na pracę roczną na zajęcia i skończyliśmy z długą listą SF do przeczytania. Spotkanie z Na srebrnym globie Żuławskiego było dość traumatyczne.

Ano, te socjologiczno-polityczne też w teorii należą do fantastyki naukowej, ale to tak jakby porównywać teoretycznie należące do działu fantasy (kojarzonego przecież z pochodnymi średniowiecza i innymi światami) utwory z gatunku urban fantasy. Różni się jak diabli.
Ale ogólnie SF - zwłaszcza takie idące w stronę różnych punków - lubi poruszać też tematy społeczne i polityczne, mówić o różnych problemach pod płaszczykiem opowiastki o kolonii gdzieś tam.

Airel

Wiesz, gdybyś nazwała dział "Fantasy", to myślę, że o urban fantasy też można było w nim dyskutować ;) W każdym razie zająknęłam się o antyutopiach, bo właśnie tematy społeczne są dla mnie chyba najcudowniejszą rzeczą w SF, bardziej, niż część stricte "naukowa".

Hermi

"Droga do science fiction. Od Heinleina do dzisiaj". Opowiadania s-f z przedmowami J. Gunna do nich. Duże wrażenie zrobiło na mnie opowiadanie Harrisona " Spustoszony będzie Aszkelon".
Cykl składa się z czterech tomów, ale w łapki wpadł mi tylko jeden. Te antologie przedstawiają najważniejszych autorów, motywy itp. s-f.