Co ostatnio czytaliście?

Alya

Lektura. "Kamienie na Szaniec" Kamińskiego. Według mnie świetna książka i na prawdę warto ja przeczytać, a poza tym "Ostatni Patrol" Siergieja Łukjanienko. Na prawdę świetna książka fantastyczna. Polecam także 3 pozostałe, wcześniejsze tomy.

Lill

Ostatnio... Kiedy ja ostatnio miałam czas? Ale jak już go miałam, przeczytałam "trzech panów w Niemczech". Znakomity, angielski humor i szereg dygresji, jak to u Jerome'a

caislohen

Dawno temu sięgnąłem po Ursulę K. LeGuin i jej Lewą rękę ciemności. Rozczarowałem się tą lekturą, ale przeczytałem, jakoś przetrwałem.
Potem wziąłem się za polecaną przez kumpla antologię PL50plus. No cóż, kilka opowiadań było dobrych, dwa mnie wciągnęły, ale niektóre nudziły i czytałem "do poduszki"
Następnie przeczytałem z wielkim zapałem książkę hiszpańskiego pisarza Rafaela Abalosa pt. Grimpow. Sekret ośmiu mędrców.
Muszę przyznać, że dawno tak ujmującej i interesującej książki nie czytałem. Zachwyciła mnie od razu i swoją akcją nie pozwalała usnąć, choć zauważyłem trochę błędów tłumaczeniu. Świetna książka i tą chciałbym polecić.

Nitocris

patrol mam zamiar przeczytać, co nie znaczy że zrobię to w tym wcieleniu.

ja ostatnio przeczytałam artemisa fowla: zaginiona kolonia. moim zdaniem świetna i zaskakująca ksiażka.

Yen

Naprawdę? To dość ciekawe, bo długo od niej stroniłam (podobnie jak od "Fortelu wróżki"), uparcie trzymając się twierdzenia, że trylogia to trylogia. No, może spróbuję. W chwili wolnego. Ale taka nie zostanie mi dana wkrótce.
Jak na razie "Buszujacy w zbożu" J. D. Salingera. Naprawdę niezłe. Takie z głębią. No i jednocześnie "Amerykańscy Bogowie" pana Gaimana (wreszcie! wreszcie!).

Airel

"Buszujący w zbożu" owszem, ale naprawdę to uwielbiam "Franny i Zooey" tego autora. Definitywnie i nieodwołalnie.

IlaydeMoonlight

Właśnie skończyłam "Middlesex" Jeffreya Eugenidesa. Po raz pierwszy od długiego czasu trafiłam na książkę, od której dosłownie nie mogłam się oderwać (ponad 500 stron przeczytane w dwa dni). Cudo. Narracja przecudowna, ja też chcę tak pisać *_*
Jest to opowieść o mężczyźnie, który urodził się i został wychowany jako dziewczynka. O dorastaniu i poszukiwaniu tożsamości w amerykańsko-greckiej rodzinie. Choć zazwyczaj nie przepadam za wielopokoleniowymi sagami rodzinnymi, w tej książce tego typu elementy są opowiedziane w sposób fascynujący. Całość pozostaje w pamięci i daje do myślenia. Aż chce mi się teraz przeczytać jeszcze raz :>

Cień

Ostatnie, co przeczytałam, to "Tango" Mrożka. Trafiłam na nie zupełnie przypadkowo i właściwie nie wiem, co mnie skusiło, żeby kupić. Ale nie żałuję.

kasia

Książka: Rabin (Gordon Noah)

Opowieść o miłości między żydem a chrześcijanką, o kobiecie i mężczyźnie, którzy uczą się jak radzić sobie z przeciwnościami losu, w świecie gdzie żydzi i chrześcijanie nie zakochują się w sobie, a tym bardziej nie zawierają małżeństw, w świecie gdzie spotykają się z niezadowoleniem otoczenia i brakiem zrozumienia. Jednak za wszelką cenę dążą do tego by osiągnąć szczęście, by ułożyć sobie życie. Książka uczy tolerancji, pokazuje, że nie ma różnic między ludźmi. Dodatkowo bardzo dokładnie przedstawione zostają żydowskie obrzędy, święta a także tradycje. Jak każdą książką z pod pióra tego autora czyta się ja jednym tchem. Polecam Smile

Airel

A ja wczoraj w ramach nauki gdzieś w locie wchłonęłam kolejną powieść niejakiego Bałuckiego, tym razem "Byle wyżej". Mocno pozytywistyczne, a pisane w czasach... niechże sprawdzę. 1874 rok. Ostatnio jakoś wciągają mnie te klimaty, choć powinnam mieć pozytywizmu po uszy; ale rozczulają mnie w tych książkach przyjęte czasem uproszczenia w celach dydaktycznych. A najbardziej (w tej akurat książce) rozczulił mnie opis miłości. Pamiętajcie! Miłość gwałtowna, namiętna (choć narrator nie ma nic przeciwko niej i rozumie doskonale jej sidła; nie można bronić się przed uczuciami przecież) nie niesie żadnej przyszłości! Spala siebie, ciebie i wszystkich wokół, aż pozostaną zgliszcza, li i jedynie. Ot. Jedyna miłość mająca w sobie przyszłość i nadzieję to ta spokojna, wyważona i codzienna (tam padają zdania w stylu "nie był typem romantycznego kochanka, ale kochał ją jedynie, a miłość jego, spokojna i cicha" gwarantowała dobre małżeńskie życie, mówiąc w skrócie. Urocze).

Miya

A ja po raz któryś z kolei wypożyczyłam sobie "Wieżę w kamiennym lesie" pani Patricii McKillip, który to tytuł jest dość mylący, bo wieża pojawia się tam nie jedna, a <próbuje liczyć> ...w każdym razie kilka. Jednej strzeże smok, w drugiej przesiadują dwie kobiety, obserwując przez czarodziejskie zwierciadło damę uwięzioną w trzeciej... Opowieść przeplata się z opowieścią, przez co główny bohater, dzielny rycerz, ma poważny problem z podążaniem za tą - jak mu się wydaje - najsłuszniejszą...
To niesamowite, za każdym razem, kiedy czytam tę książkę, przeżywam ją równie mocno i nie traci nic ze swojej baśniowości. Gdybym miała ją na własność, byłaby moim cennym skarbem i trzymałabym ją w sejfie T_T

caislohen

Ostatnimi czasy to były Opowieści fantastyczne - Herberta George'a Wellsa. Ciekawa, choć niezbyt świeża lektura. Czasami warto powrócić do staroci (pozytywnym słowa tego znaczeniu) i poczytać klasyki.

Zaheel

Wreszcie odpoczełam i dorawałam się do książek, które odkładałam na po maturze. Na początek poszło "Pachnidło". Nie zachwyciło - dobra książka, ale nie bestseller. Sam pomysł ciekawy, bo o takim jeszcze nie słyszałam, ale pewne części książki, która bądź co bądź, ale rozgrywa się w realnym świecie, zakrywa nieomal o fantastykę. Co prawda łągodzą to cudowne opisy i sam bohater, który jest niezmiernie ciekawy. Ciągle jest nazywany wszą albo kleszczem pasorzytującym na społeczeństwie, a on sam jest samknięty w swoim świecie zapachów. Pokazany jest tak bardzo naturalnie, bez upiekszaczy, wręczy bym powiedziała naturalistycznie. Do przeczytania. Wink

Airel

Skończyłam "Pieśń dla Arbonne", Guya Gavriela Kaya. Kocham tego człowieka, a książka stała się drugą jego z moich ulubionych, obok nieśmiertelnego wspomnienia "Lwów Al-Rassanu". Szalenie mi się podobała zarówno treść, jak i styl. To budowanie nastroju, uczucia. Nadzieja.
Kończyłam dziś w nocy, co by się już nie odrywać.

Lill

Ostatnio... "Antygona w Nowym Jorku", ale tylko dlatego, że to taka moja pseudolektura szkolna. Sama z siebie w życiu bym się chyba nie zmobilizowała, żeby to przeczytać. Zwłaszcza końcówka... Brrr.
I nieśmiertelne "A lasy wiecznie śpiewają" Gulbranssena, to już sama dla siebie. Rewelacyjne. Tak niesamowicie budujące i dające nadzieję - książka, która pokazuje, że nawet najgorsza sytuacja może się odmienić w kilka chwil. Przepiękne.
A poza tym, mobilizuję się na coś ambitnego, tylko nie wiem jeszcze, co.