Ona i jej kot

Cedalia

gatunek: Dramat
produkcja: Japonia
premiera: 1 stycznia 1999 (świat)
reżyseria: Makoto Shinkai
scenariusz: Makoto Shinkai

Jej kocham po prostu, to anime. Niecałe pięć minut i całe życie się tu zmieściło! Pamiętam, że jak pierwszy raz obejrzałam anime, jakieś dwa lata temu ( nie pamiętam) byłam pod głębokim wrażeniem. Dziś znów oglądam z takim samym uniesieniem. Ba nawet wzięłam sobie, to dziełko do prezentacji ( jedyne, które tak naprawdę uznaję za coś wartego zainteresowania w swym szmuglowcu)
Autorem jest słyny Makoto Shinkai, twórca min Byousoku 5 cm. Historyjka choć krótka, to treściwa. Zawiera pięć sekwencji, których głównymi bohaterami są właśnie ona i jej kot. W pewnym momencie ( a może tak właściwie od samego początku?) świat kurczy się tylko i wyłącznie do tej dwójki. Zaczyna się, gdy kobieta przygarnęła kota, a kończy pewnym zimowym dniem. Na tle więzi tych dwojga, sprytnie przemijają pory roku no i w ogóle ciężko określić ich relacje. Ponieważ kot, tak naprawdę nie umie sprecyzować swoich uczuć. Pani jest dla niego jak matka, kochanka, bogini. Cudowne słowa na koniec, no i po prostu trzeba to obejrzeć.
Świetna też jak dla mnie grafika idealnie oddaje klimat Very Happy

Hien

Shinkai to klasa sama w sobie. A ta drobinka pokazuje, że nawet krótki metraż może wywrzeć wielkie wrażenie. I to mimo minimalizmu, braku pięknie narysowanych scen (jak choćby w we wspomnianym 5 centrymetrów na sekundę. I to zwykłe okruchy życia, kilka scen z życia pewnej kobiety i pewnego kota, a przedstawione tak, że i zainteresowanie budzi, i wrażenie niemałe wywiera.