Ulica zostanęła przejsta

Pierre de Ronsard

Ulica zostanęła przejsta
Po przesycie piechórów sunących
Dojrzałem w oczach szarych jej strach
Tłum ich bezwiednie naprący

Tam, gdzie każed w własną flankę
Sunie unilateralnie
Dowidział branek własną brankę
Rozmyjoną powietrzem parnie

Znikność naponad wszelkie zniknięcia
Miłość rozpyla się na wszechstronę
Tłum zakidnapił dziewczysko chęcian
Acz wszystko to takie niedowiedzone

Załzawił koszulkę i buty biedak
Krasność stracąwszy niedopowrotnie
W łepetynie zaś imaż pozostał jednak
I beznadziejność go nigdy nie dotknie

Cosette

Przejsta - ciekawy neologizm wymysliłeś. Co prawda widzę ich wiele, ale ten, moim zdaniem, jest najlepszy. Chociaż jest może ich o ciut za wiele... ciężko się czyta.

Pierre de Ronsard

Mój utwór ma z pozoru podobną tematykę do piosenek:
James Blunt "Beautiful"
Ricky Martin "Save the dance"
Czyli miłość przelotna, trwająca jedną sekundę, potem ulatniająca się w mgnieniu oka przy sprzyjających okolicznościach.
Może to także być wiersz o stracie, niedostępności, źle ulokowanych sympatiach.
A "jej strach" czyta się razem, teraz dziwię się, że nie uznałem tego za jedno słowo. Do rymu "przejsta" Wink

Waldemar Kubas

Podoba mi się ten wiersz, mimo że jego semantyczna zawartość miejscami bywa zagadkowa. Mówiąc wprost, nie wszystko jest przekładalne na potoczne znaczenia i sensy. Ale taki był z pewnością zamiar Autora. Zresztą nie od dziś wiadomo, że poezja nie w każdym przypadku jest jednoznaczna. W tym utworze od razu rzuca się w oczy specyficzny język, w dużym stopniu stworzony na potrzeby wiersza. To może utrudniać czytanie, czy wręcz odstraszyć od niego, ale niekoniecznie. Mnie bynajmniej nie odstraszyło. Przeciwnie, lubię nowe wyzwania i świeżość, jaką powiało od samego początku (począwszy od tytułu) wzbudziła moje zainteresowanie do tego stopnia, że z przyjemnością brnąłem przez tekst najeżony trudnościami. I przebrnąłem do końca. Zresztą na jednym razie się nie skończyło, wiersz z niesłabnącym zainteresowaniem przeczytałem kilka razy.

Reasumując, wiersz jest swego rodzaju grą, zabawą słowami utworzonymi chwacko i zręcznie. Wbrew pozorom w nowym czy odświeżonym języku daje się sporo ukazać i powiedzieć.

Pierre de Ronsard · Wysłany: Sob 14:15, 31 Mar 2012 Temat postu:

Tylko stosuję warianty logatomiczne nienależące do żadnych paradygmatów, nie przejmujcie się Wink