Ich tango

Laj-Laj

Przy ostrym dźwięku pianina
Do baru weszła ta pani
Od razu przez siwy kłąb dymu
Dojrzała mnie swymi oczami

"Czy można?" spytała z nienacka
Wplatając coś między słowami
Lecz dziś nawet nie jestem pewien
O co chodziło tej pani

Usiadła ta pani po chwili
Chociaż zwlekała troszeczkę
I mógłbym przysiąc, że wtedy
Ukradła barową łyżeczkę

Pamiętam jej uśmiech złośliwy
Pamiętam jej wzrok pełen wzgardy
Więc wziąłem ją na przeczekanie
Wiedziałem, że muszę być twardy

Papieros dogasał w mych ustach
Dopiłem ostatni łyk piwa
A do kieszeni włożyłem
Zeschniętą kromkę pieczywa

Pianista, co wcześniej grał smęty
Jął tango grać dla kurażu
"Zatańczysz?" spytałem nieśmiało
"Wracamy do domu, gówniarzu!"

Pierre de Ronsard

Jakiż ten wiersz jest genialny.
Całą tą stylizację na jakże modne bary pełne pretensjonalnego tanga i pretensjonalnych papierosów można wybaczyć. Dlaczego? A bo ma być w miarę uniwersalnie. A bo puenta. I tu każdy czytelnik się zgodzi ze mną. Dzięki niej można wyodrębnić kilka interpretacji dla całości.
Internetowa perełka, która mogłaby się znaleźć nawet w podręcznikach i w antologii komizmu, ludyzmu i innych yzmów. Bo cały wiersz i tak zawsze będzie miał przecież niepoważną wymowę, głównie z powodu szczegółów: kromka pieczywa, barowa łyżeczka. Żartów się poecie z konwencji zachciało - i bardzo słusznie. Niech będzie coś nowego.
Szczere gratulacje od konkurencyjnego poety Smile

Laj-Laj

Uważam ten wiersz za TOP3 mojej twórczości Smile

Tym smutniej było mi, kiedy nikt nie skomentował, i tym cieplej mi na sercu, że go z powrotem wydobyłeś na światło dzienne, czyli na pierwszą stronę działu Very Happy

Konwencja... Z tego co pamiętam, to zależało mi na rytmie oddającym atmosferę. Tango, pan z wąsikiem, pianista tnący jakieś tanga.
A na podręcznikach mi nie zależy. Wolałbym raczej, żeby został zakazany Smile

Och, ileż czytelników by mi przybyło Razz

Hermi · Wysłany: Pią 9:41, 08 Mar 2013 Temat postu:

Szczere gratulacje od osoby, która od dwóch poetek (i to nie internetowych) usłyszała, że wierszy pisać nie potrafi. Zakończenie mnie zaskoczyło i postawiło na głowie moją interpretację całego utworu. I dobrze.
Pianino, bar, dym, piwo, papierosy, tango. Takie zwykłe elementy ułożyły się w niezwykły, wręcz genialny, wiersz.

Laj-Laj · Wysłany: Nie 22:21, 10 Mar 2013 Temat postu:

Co i rusz ktoś odkopuje moje wierszyki z otchłani zapomnienia Smile

Miło. Nawet bardzo. A jak padają takie słowa jak "genialny", to zastanawiam się czy rzeczywiście na ten wiersz tak można patrzeć.
Jest rymowany i rytmiczny. To fakt. Reszta jest subiektywna. Ale jak już wcześniej mówiłem, jest to jeden z moich trzech ulubionych wierszy (własnego autorstwa, of course), obok "Jeńca" i "Poeta: instrukcja obsługi". Choć w tym udało mi się stworzyć najbardziej wyrazisty klimat.
Po prostu go widzę od początku do końca. Całą otoczkę, atmosferę. I widziałem ją też jak pisałem.
Widzę, że udało mi się ją przekazać, z czego się cieszę i dziękuję za kolejny komentarz Smile

Hien

No cóż, mieliśmy skomentować już dawno, ale podchodzimy do tego wiersza jak pies do jeża. Klimat - jest. Wykreowany świetnie, to musimy przyznać, wyraziście, stylizacja zdaje egzamin. Jak już wiadomo zresztą, wszystkim dotąd się bar, pianino, tango podobały. Hienu też.
I to byłoby na tyle. Bo jeśli chodzi o puentę i te sprawy... to nie rozumiemy z tego kompletnie nic. Próbujemy interpretować i czujemy, że mózg nam blue screen wyświetla. Ogarniamy tylko tyle, że sytuacja okazuje się być czymś kompletnie innym niż sugerowałyby wcześniejsze strofy, ale czym - do tego nijak nie potrafimy dojść.

Cosette

Niezwykle zwinnie posługujesz się słownictwem, Laj-Laj. A to - zwłaszcza w liryce, tak sądzę przynajmniej ja - się ceni. Każdy wers zaskakuje z nienacka, każda strofa odkrywa przed odbiorcami coś nowego. Nie znudziłam się przy tej lekturze.
Do tego dochodzi obrazowość. Siwy kłąb dymu gryzł mnie w oczy, ostry dźwięk pianina przyprawił mnie o ból głowy.
Moje gratulacje.
Krytyki tudzież nie będzie. Dobrze, czy źle?
Pozdrawiam.

Laj-Laj

Do wszystkiego da się przyczepić, do tego wiersza też Smile

Swego czasu dużo wierszy napisałem i wszystkie zamieściłem na forum. Ale to coś jak z fotografią. Trzeba zrobić kilkadziesiąt zdjęć, żeby jedno wyszło udane Smile

tosia

Nie wiem czy to matka mu wydaje rozkaz powrotu do domu, czy jakaś pani o wątpliwej reputacji. Trudna decyzja... Nie jestem pewna Very Happy

Wiersz ma klimat. I już w umyśle to widziałam, i zapamiętam go..

Nadzieja

Bardzo nastrojowo. Ciekawe czy będzie ciąg dalszy? to taka trochę niezamknięta historia...

MaMiii

Potwierdzam genialny - jest w nim coś takiego, co trafia i dotyka sedna.

mo123

Przepiękny wiersz