Codzień

Laj-Laj

trzymam twoje marzenia
w zamkniętej szufladzie
bo nie ufam gwiazd szeptom
i słońca zachodom

nieraz przecież widuję
jak drzewa malują
chociaż farba czasami
też lubi odpadać

może kiedyś przyjedziesz
zaparzę herbatę
popadniemy w zadumę
nad snami biedronek

a przez okno kuchenne
widać doskonale
jak anioły na spacer
swoich ludzi prowadzą

jakaś mucha obłudna
swe łapki zaciera
może pająk opasły
znowu przeszedł na dietę

z taką ciszą na ustach
ściskasz moją rękę
aż się kosmos zatrzymał
czekając z napięciem

grząską ziemię odgarniam
co oczy przysłania
i rozgryzam bez końca
krótkie słowo "kocham"

cztery zorze polarne
rozorały niebo
anioł czeka potulnie
aż skończysz modlitwę

a ja stoję przed lustrem
w za dużej koszuli
może przyjdziesz tym razem
poprawić mi krawat

kasieńka

Powiem tak: szału nie ma. Treść jest dobra, ale zastanawiam się nad formą. Podzieliłeś na jasne części. I w dodatku ten wiersz jest rytmiczny. Przyzwyczajenie czy celowy zabieg? Moim zdaniem przenoszenie części zdania w tak urywany sposób jak w wielu miejscach (prawie wszędzie) tutaj jest fajne jednorazowo. Daje wtedy taki efekt rozerwania. Ale tutaj - nawet jeżeli osoba mówiąca jest rozdarta w środku - to aż się ciężko czytało. Jest kilka pięknych zwrotów i oczywiście słownictwo jak najbardziej barwne i wpływające na wyobraźnię. Jednak... Lepiej Ci idzie w rymowaniu, chociaż ten wiersz nie jest zły Wink

Pod względem treści... może się spodobać Smile

ale formie mówię nie ;p

Powodzenia Very Happy

Laj-Laj

Ja też wolę rymowanie. Ale od czasu do czasu trzeba sprawdzić, czy przypadkiem brak rymów nie wychodzi mi lepiej Razz

Zwłaszcza, że tamte rymowane coraz rzadziej były komentowane:)

Aszka

rootsrat

Mam mieszane uczucia. Po pierwsze wiersz jest przegadany, za duzo w nim slow, za duzo. Z powodzeniem można go skrócić o polowe i zyska na przejrzystości i odbiorze, a treść i przekaz zostanie. I wtedy by mi się podobał Smile

Teraz trochę bardziej szczegółowo:

"trzymam twoje marzenia
w zamkniętej szufladzie
bo nie ufam gwiazd szeptom
i słońca zachodom " - tej zwrotki nie rozumiem, co ma piernik do wiatraka? Nie widzę tu żadnej logicznej/sensownej metafory...

"nieraz przecież widuję
jak drzewa malują
chociaż farba czasami
też lubi odpadać " - ta zwrotka jest wg mnie zbędna - nic nie wnosi do treści, a sztucznie wydłuża cały utwór

"może kiedyś przyjedziesz
zaparzę herbatę
popadniemy w zadumę
nad snami biedronek

a przez okno kuchenne
widać doskonale
jak anioły na spacer
swoich ludzi prowadzą " - druga strofka tutaj jest w czasie teraźniejszym. Przez spójnik "a", którym połączyłaś obydwie zwrotki, powinna być w czasie przyszłym. W ten sposób zachowasz ciągłość - bo w stanie obecnym ta druga strofa wygląda jak wzięta z Księżyca. Czyli:

"może kiedyś przyjedziesz
zaparzę herbatę
popadniemy w zadumę
nad snami biedronek

a przez okno kuchenne
będzie widać
jak anioły na spacer
swoich ludzi prowadzą "

"jakaś mucha obłudna
swe łapki zaciera
może pająk opasły
znowu przeszedł na dietę " - ta zwrotka tez zbędna, tak samo sztucznie wydłuża wiersz. Zieeewam!

Jeszcze bym tam parę rzeczy wyrzucił / skrócił, ale pozostawię to już Tobie.

Poza tym: rymy (nawet te przypadkowe) w wierszu białym bardzo negatywnie wpływają na odbiór tegoż wiersza. Przykłady:

"bo nie ufam gwiazd szeptom
i słońca zachodom "

"grząską ziemię odgarniam
co oczy przysłania "

Z tego może powstać całkiem dobry kawałek, ale zdecydowanie wymaga dopracowania.

Serdecznie
-rr-