Biała Pani

ana

Biała, skrząca
Lśniąca wieczorami
Pachnąca bułką z dżemem, sportami
Susująca, zjeżdżająca
ślizgająca
Zimna, ciepła,
Przytulna, surowa
Ciężka, puszysta
Niebezpieczna, zdrowa
Bajeczna, świąteczna

Pierre de Ronsard

Droga ano
Pozwolę sobie odnieść się do Twojej wypowiedzi z wiersza "mój dzień świra", gdzie krytykowałaś wiersz za rymy, o ile dobrze zrozumiałem. Rymy to podstawa wiersza, i aby ów się udał, choć dobry nie jest, powinien zawierać rymy, asonanse, aliteracje, rytm. Liryka - pochodzi od "liry", był to niegdyś gatunek śpiewany przy specyficznym akompaniamencie.
I tylko najwięksi mogą sobie pozwolić na wiersz bezrymowy, który np. w poezji latynoamerykańskiej jest prawdziwą plagą. Jednak niezgrabne twory Benedettiego czy Giocondy Belli są powetowane pewnym przesłaniem i mądrością. A tutaj?

Rymy są, ale wynikają z podobieństwa przymiotnikó. Mamy bowiem zbitek 17 przymiotników, najprostsza opisówka, której przesłanie ginie w banale opisywanej zimy lub istoty zimopochodnej. Grający, stojący, pachnący, drżący, świerzbiący (aby zachować choć cień słownictwa wyższego), ginący. Poza tym nic nie wiemy. Tekst reklamy, najzwyklejszy. Poezja ma miejsce na takie twory, ale radziłbym poruszać tematy trudniejsze w lżejszych słowach lub tematy lżejsze (jak ten) w słowach cięższych i poważniejszych.

Hien

Sami nie wiemy, co robić z tą wyliczanką. Bo jest to wyliczanka, poza wyliczaniem przymiotników nie ma w niej kompletnie żadnej treści. Ani rytmu, ani rymów z prawdziwego zdarzenia, ani treści, po prostu ciąg przymiotników, których na dodatek wcale nie trzeba było rozdzielać enterami i byłby zwykły równoważnik zdania. Ale nie, entery są, więc jest poezja... yh. Serio wolelibyśmy przeczytać wiersz o czymś, a nie taki, co nawet nie jest o niczym.