Karolina Wilczyńska

Antuanette

Zacznę

Czytaliście już może którąś książkę Karoliny Wilczyńskiej?

Ja na jej książkę "Ta druga" trafiłam przypadkiem (ot, ktoś znajomy miał i mi pożyczył w czasie urlopu), i po ciekawości kilku pierwszych stron teraz rozglądam się za nowymi pozycjami. I (wstyd się przyznać) choć polskich autorów czytam rzadko, to tu warto się na moment pochylić.
Teraz na tapecie jej strony www (namiar: [link widoczny dla zalogowanych] jest nowa książka "Performens" i tu ciekawostka - z tego co doczytałam, to pozycja samodzielnie wznowiona przez autorkę i to w formie ebooka. Uważam, że to całkiem odważnie, bo u nas autorzy zwykle "papieru" trzymają się mocno, a tu i na kindlu można i w pdf-ach.
Książka podobnież zaskakuje, a hasło przewodnie ""Każdy może mieć swój życiowy performens" - ciut mi prowokuje.

A ktoś z forum już może zetknął się z jej książkami?

Lill

Obiło mi się o uszy nazwisko (w tym momencie powinna przyjść An-Nah i zauważyć, że z tym nazwiskiem to ja jak najbardziej mogę mieć skojarzenia), ale nic poza tym. Zerknęłam na nią i dręczą mnie obawy, czy nie jest to kolejna autorka powieścioporadników "jak odmienić swoje życie, czyli zacznij żyć od nowa a wszystko ułoży się samo". Ambitne to? Smile

Mad Len

Pani wygrała tą książką konkurs, więc z ciekawości zaczęłam czytać, ale nie powiem, żeby mi się podobało. Główna bohaterka wydała mi się przerysowana, fabuła prosta jak budowa cepa (ot, nie lubi teściowej i sobie na siłę wyszukuje dowody okropnego charakteru tejże), styl poprawny, ale nie powalający. Wprawdzie nie jest to powieść z cyklu "weź życie w swoje ręce, a wszystko się ułoży" jak podejrzewa Lill, ale już niektóre powieści pod takim szyldem są lepsze.

Antuanette

No ja po lekturze nie powiedziałabym zupełnie, że to coś w stylu poradnikowo-powieściowym, wręcz przeciwnie. I tu upatruję wady udostępniania fragmentów książki czy ebooka; bo jak łatwo jest wyrobić sobie zdanie po pozorach, nie przeczytawszy całości a więc i nie mając całego obrazu przed oczyma...
No nie wiem, ale ja jednak poleciłabym sięgniecie po całość przed ferowaniem "wyroku".

Może teraz wrzucę marne porównanie, ale tak w nawiązaniu do oceny " na pierwszy rzut oka". Wiecie, że Harry Potter został u nas odrzucony przed bodajże 2 albo 3 wydawnictwa zanim któreś się na wydanie owego zdecydowało? I to eksperci oceniali. Cóż..

Mad Len

Nie czytałam fragmentu ze strony, Antuanette, tylko książkę, i to nie była ocena na "pierwszy rzut oka", ale po lekturze ponad połowy. Miałam zamiar ją zrecenzować, ale się poddałam - bo wiedziałam, że recenzja będzie polegać wyłącznie na jechaniu po książce, namęczę się niepotrzebnie i znów usłyszę (jak zawsze, gdy ośmielimy się coś skrytykować), że chcę się dowartościować.
Po co miałam czytać te ostatnie czterdzieści stron, skoro ta książka była dla mnie drogą przez mękę? Pani Karolina ma niedopracowany warsztat, Tomasz jest plastikowy i pozbawiony życia, główna bohaterka niesłychanie wnerwiająca, a książka jak dla mnie powinna mieć więcej niż dwa wątki - w tym przypadku hodowana niechęć do cudownej teściowej i wspomnienia początków znajomości z Tomaszem, które też nie wypadają dobrze, bo to bardzo stereotypowe - on bogaty, opiekuńczy, w ogóle bez wad i ona, szara, uboga myszka... To powieść (moim zdaniem) dla określonej grupy czytelniczek - lubiących powieści dla kobiet (nie powiem, żebym nie czytywała, ale naprawdę rzadko jakaś do mnie rzeczywiście trafia) i szukających czegoś prostego.

Antuanette

Aaa..
No to rozumiem, w sumie ile osób tyle gustów co do książek, i opinii na ich temat.

Może rzeczywiście ja należę do tej grupy osób, które lubią ( i czytają) literaturę kobiecą, jak to ładnie powiedziałaś i po prostu mi się podobało (pograło mi na emocjach). Hm, może czasem jest tak, że człowiek potrzebuje czegoś innego niż ma na co dzień, i zarazem tego, z czym się styka, dlatego do mnie książka przemówiła jak najbardziej.
Ale przyznam, że po Twoich odpowiedziach, zaczęłam szperać w sieci, żeby sprawdzić czy to tylko ja tak książkę widzę, czy też innym czytelnikom również się podobało. Znalazłam parę opinii: [link widoczny dla zalogowanych] i trochę odetchnęłam, że na tym padole nie jestem sama Smile

P.S Nie ma się co tu licytować na wiedzę ( bo ja pisarskiej nie mam żadnej, raczej odbieram rzeczy tak, jak je czytam i kieruję się emocjami), ale podsumowując: uważam, że książkę warto przeczytać. Chyba, że jak Mad Len lubi się powieści niebotycznych lotów (ukłon).

No i czekam na więcej opinii forumowiczek (jest ciekawie), bo nadal nie kupiłam "Performensu", a zamierzam.

Mad Len

Ależ Mad Len nie czytuje powieści "niebotycznych lotów". Po literaturę ambitną, że tak to ujmę, sięgam rzadziej niż po rozrywkową. Po prostu od książek oczekuję paru rzeczy - przede wszystkim stylu lepszego niż poprawny (a u pani Wilczyńskiej widać, że to jej pierwsza czy tam druga książka, przynajmniej w "Tej drugiej") i wiarygodnie skonstruowanych, oryginalnych bohaterów, a "Ta Druga" tych warunków nie spełnia;p Co nie znaczy, że tego typu literaturę skreślam w przedbiegach - ostatnio na przykład czytałam "Osobowość Ćmy" Grocholi i była to lektura bardzo przyjemna, bo autorka zdecydowała się na ciekawe zabiegi stylistyczne i stworzyła plejadę "żywych" bohaterów.

Z książkami Repliki miałam do tej pory kontakt znikomy, i z pięciu pozycji, jakie dostałam w swoje łapki, dość miło mi się czytało "Mimo wszystko Wiktoria". Także to nie tak, że próbuję się wywyższać albo udowadniać, że literatura kobieca nic nie warta - po prostu uważam "Tę drugą" za książkę dość przeciętną.

Antuanette

No tak, rozumiem. Wiesz, ja tu muszę dodać, że nie patrzę specjalnie na styl czy jakieś typowe techniczne wyznaczniki (raczej się na tym nie znam), tylko czy mnie ciekawi czy nie, czy ładnie mi się czyta, czy nie.
Treść jest najważniejsza, a treść Wilczyńskiej odpowiada mi jak najbardziej:)