Porada

M.G.

Witam. Mam taki problem. Chciałem pisac książkę, nawet miałem wymyśloną całą historię, barwnych bohaterów itp. Wszystko szło ok, kiedy przyszło zacząc pisac. Napisałem kilka stron, ale jakoś mi nie wychodzi. I ni chodzi tu o wyobraźnie, o pomysły, tylko o pisanie. Pomóżcie, co mam zrobic?

Mad Len

Nic.
Zmuszanie się do pisania nie jest najlepszym pomysłem. Czasem tak jest, że masz już wymyśloną całą fabułę, ciekawych bohaterów i różne wątki, ale coś cię powstrzymuje przed pisaniem. Może to brak weny, chęci, umiejętności, lub po prostu nie można czegoś napisać i tyle. Chyba każdy tak czasem ma. Weź się lepiej za coś innego, niewykluczone, że jeszcze wrócisz do tego pomysłu

Aylya

Osobiście często zdarza mi się, że własciwie bez zadnego pomysłu i obmyslania, siadam i piszę opowiadanie. Do końca. A czasami głowię się, starając obmyslić wszystko i zapiąć na ostatni guzik, ale jak przychodzi do pisania, to nic nie wychodzi. Możesz odczekać, albo spróbowac się przemóc. A jesli moge poradzic cos od siebie: zacznij od krótkich opowiadań, albo przećwicz pisanie dialogów bez żadnych opisów i ozdobników, żeby później nie wychodziły sztuczne. Niedobrze jest zaczynać od razu od książki.

Lieant

A ja zaczęłam właśnie od książki Very Happy

Ale nie, to się nie liczy. Miałam jedenaście lat, a moje "dzieło" było przeróbką trzeciego tomu HP. Śmiać mi się chce na samą myśl.
Co do problemów z pisaniem... Często tak miałam. Niby wiedziałam, co chcę napisać, ale jakoś nie mogłam. Jeśli mi zależało, to jednak zaczynałam pisać. Przez kilka zdań nic mi nie wychodziło, ale potem wracała wena. Najczęściej jednak rezygnowałam i odkładałam to. Albo zaczynałam pisać coś nowego.

Sano

Odłącz telefon i internet, wywal telewizor przez okno, rodzinę wyślij na wczasy do Australii, psa oddaj na przechowanie sąsiadom, zamknij się na cztery spusty w pokoju i pisz, pisz, pisz, dla odmiany pisz i jeszcze trochę pisz. Obojętne co. Wal w klawisze jak ten przysłowiowy milion małp i w końcu coś Ci zacznie wychodzić Wink

. Ta porada przewija się jak refren we wszystkich wypowiedziach znanych pisarzy, jakie zdarzyło mi się czytać i, co ważne, to działa...
... o ile uda mi się zmusić, żeby zwyczajnie siąść i pisać _^_.

Airel

Nie zmuszaj się, tylko klapnij na tyłek. Przed komputerem czy tam kartką. Albo obydwoma. Jakoś samo przychodzi w końcu, póki pamiętasz, co by nie wstawać po próżnicy Razz

Aylya

Zarrrraz, jak to napisał King w "Jak pisać - pamiętnik rzemieślnika"? Zaiste podobnie: zamknąć drzwi od pokoju, odłączyć telefon, zasunąć rolety, wysadzić telewizor w powietrze...xD
Poza tym pisać i czytać. Czytać wszystko i wszędzie, pisać - najlepiej codziennie, wcześniej wyznaczając sobie jakieś dzienne minimum.

Ehm, i ja też zaczynałam od powieściXD Miałam dziewięć lat, własny pomysł, ale wykonanie... brr.

Hien

Dzienne minimum? Nie zdzierżę. Czasem po prostu nie mogę, opór psychiczny, albo świeci słońce i szykuję się do umierania (głupi światłowstręt!). Nie, nie, minimum sobie nie mogę narzucać. Z reguły jednak zawsze coś napiszę, rano, kiedy jeszcze słońca nie ma. A kiedy już słońca nie ma, jestem zbyt senna i zbyt mnie łepetyna nawala.
Niemniej jednak zamknąć się i pisać to dobry pomysł. Dodajmy tutaj: zamknąć się w piwnicy, by nie przeszkadzał upał ani światło.

Lieant

A mnie się akurat najlepiej pisze na słoneczku. Chociaż rada, żeby się zamknąć w piwnicy, na pewno jest dobra.

Nitocris

moim zdaniem powinnaś po prostu to odłozyć. popisać coś innego (tylko zapisz w notatkach swój pomysł, każdy szczegół). potem, gdy poczujesz się gotowa, wróć do tego.

Ulka

Ha, żeby to było tak prosto! Nie ma jakiegoś przepisu na pisanie. Może brak ci wenny, a może twój pomysł jednak ma jakieś dziury? Usiądź i pisz. Jak ci nic nie wyjdzie to siedź dalej i pisz. Albo zamknij się, siedź i pisz - jedno jest pewne: pisz!

Alix

Ostatnio do biblioteki, do której ja uczęszczam przyjechała pewna pisarka. Opowiedziała słuchaczom jak to ona pisze książki...

"Najpierw przez jakiś rok chodzę sobie po parku, mieście i wymyślam jakąś wspaniałą, wciągającą historie. Wysilam moją wyobraźnie do stworzenia jakiś barwnych i wiarygodnych bohaterów. Wymyślam im przeszłość i przyszłość... Spędzam czas na tworzeniu fabuły. Następnie, gdy wszystko siedzi w mojej głowie, robię sobie notatki. Można to nazwać planem wydarzeń! Robię to dlatego, by później, gdy będę pisała, nie zapomnieć tych wszystkich szczegółów. Mam już wszystko na kilkunastu kartach i postanawiam zabrać się do pisania - co jest bardzo trudne! Średnio piszę stronę, dwie na jeden dzień...
Dzieje się to tak, że piszę sobie powoli zdanie po zdaniu, słowo po słowie... Wszystko musi być idealne. Załóżmy, że napisałam jeden akapit, taki właściwie o niczym, a następny akapit zawiera bardzo ważne informacje, które na pewno jakoś poruszą czytelnika. Czuję, że coś tu jest nie tak, ponieważ pierwszy akapit jest bez żadnego uczucia, a następne aż od niego kipi! Teraz muszę to pozmieniać, by wszystko było porozkładane równomiernie..."

Autorka mówiła jeszcze wiele ciekawych rzeczy, ale to mnie wręcz przeraziło!
Przeczytaj i przemyśl...