Kiedy lubicie pisać?

caislohen

To dobrze, że masz wysoką samoocenę i poczucie własnej wartości.

PS. Mam nadzieję, że Admin, nie skróci mnie o głowę za tak krótkie posty...

Nadzieja matką głupich.
Choć głowy nie będę ścinać - za dużo krwi. Kto potem zetrze podłogę? Ale będę wdzięczna, jeśli na przyszłość więcej takich offtopowów nie będzie, bo mogę zrobić użytek z miotły. Mad.

Lieant

Rzeczywiście, trzeba mieć wysoką samoocenę... Chociaż najtrudniej znaleźć błędy u siebie. Jak ja ich znajduję dziesięć na stronę, to nie wiem, czy to znaczy, że fatalnie piszę? Czy po prostu nie jestem aż taka bezkrytyczna... Czasem to się można podłamać.

Hien

Moim zdaniem błędy świadczą o tym, że piszesz nieco niestarannie. Ja mam mnóstwo literówek i drobnych błędzików, czasem jakiś przecinek mi umknie. I dlatego daję kumpeli do poprawy, a sama ochrzaniam ją za wojny z interpunkcją Razz

Po prostu niestaranność, bo i trudno być starannym, gdy się wciągnęło w pisanie.

caislohen

Błędy interpunkcyjne, ortograficzne i podobne, zawsze u mnie schodzą na dalszy plan. Te sprawdzam na samym końcu, bo one są najmniej ważne, ale jednak istotne.
Ale zgadzam się, że jak ktoś wsiąkł porządnie w pisanie, nie zwraca uwagi na język. Pod wpływem euforii twórczości, czyli natchnienia, można w ogóle zapomnieć o poprawności pisania. Ale przecież po to się poprawia tekst i czyta kilkakrotnie.

PS. Dzięki Mad na wyrozumiałość. Postaram się wypowiadać tak, by nie sprawiało to kłopotów, lecz być może sobie nie poradzę... Czas pokaże.

Lieant

Bynajmniej nie miałam na myśli interpunkcji i literówek. Raczej jakieś gorzej dobrane słowo czy coś w tym rodzaju. Pewnie jednak fatalnie piszę.

Airel

Czy ja wiem? Ja też poprawiam zdania średnio poskładane stylistycznie. Ale tak bardzo chcę zapisać jakąś myśl przewodnią, że nie zwracam uwagi. Poza tym wszystko wydaje mi się czytelne Smile

Czasem zdarzało mi się - teraz już nie - zostawiać puste miejsce, jeśli zapomniałam jakiegoś idealnego słowa i za nic nie mogłam sobie przypomnieć.
Tak czy inaczej, potem radośnie czytam swoje dziełko i poprawiam. Kilkukrotnie.

caislohen

Jeżeli się "zgubi" jakiś słówko - to jest tragedia. Ale nic straconego.
Ja pewnego czasu miałem dość silny marazm. Kleciłem zdanie, a potem poprawiałem kilka razu. Potem ze strony bazgrania, wychodziły dwa sensowne (cha, cha - aż się dziwię, że mogę pisać sensownie) zdania. Tak czasami jest, że chce się aż za bardzo.

Lieant

Jeśli umknie mi jakieś slowo, to zastępuję go synonimem. W końcu w języku polskim mamy tyle wyrazów bliskoznacznych, że to nie problem. A potem, jeśli sobie przypomnę - poprawiam.

Airel

Oczywiście, że są synonimy. Oczywiście, czasem można zastąpić.
Jak dla mnie, nie zawsze.
Często chodzi mi o to jedno konkretne słowo, właśnie to i żadne inne. Czasem zmieniam zdanie, i piszę inaczej, co by oddać ten sam nastrój. Ale zwykle szukam po słowniku synonimów, aż znajdę. Czasem idę do rodziny w nadziei, że jak podam im synonimy, to oni skojarzą poszukiwane słowo. Bo... musi tam być.

Hien

Dla mnie synonimy rzadko są idealnymi synonimami. Mam jakieś emocjonalne skojarzenia z każdym słowem i nie mogę po prostu zastąpić tego niczym innym. Czasami, owszem, można, ale czasami potrafię się namęczyć, bo są powtórzenia, i muszę wypełnić treścią przestrzeń między nimi, by się chociaż nie rzucały w oczy. A nie mogę zmienić słowa, bo to jedno jest jedyne właściwe!

Martwa

Takie poprawianie wciąż jednego zdania, bo coś nie pasuje, jest niezwykle niebezpieczne. Przez taką operację stworzyłam raz istne cudo, które to teraz przytoczę: rozszerzonymi z zachwytu źrenicami złapała swoją miotłę.
Kiedy przeczytałam ten krótki, radosny twór, śmiałam się okrutnie i poprawiłam sobie tym samym humor.
Malario, ja nie prowadzę wojny z interpunkcją. Nie staję przed nią i nie macham panicznie badylkiem udającym miecz. Ja staram się ją obłaskawić, ale ta wypina się na mnie, bo uważa, żem za głupia na jej przyjaźń.

Iohanna

Ja jestem trochę przewrażliwiona na punkcie ortografii i interpunkcji, więc bardzo na to uważam. Bynajmniej nie traci na tym treść.
Moim zdaniem źle postawione przecinki często psują całe zdanie, można je źle zrozumieć i generalnie są po to, żeby ich używać.

A jeśli chodzi o temat, to ja piszę tylko wtedy, kiedy wiem, że nic mi nie przeszkodzi. W ciszy, samotności; najczęściej w swoim pokoju. No i ołówkiem. Zawsze.

admoni

Z dyscypliną bywa różnie. Jednak nie da się pisać odtąd - dotąd. Należy znać swoje możliwości, a jeśli w danym momencie zwyczajnie nie idzie to przerwać, zrobić sobie krótką przerwę i zrelaksować się. Chyba, że coś trzeba napisać na przysłowiowe "wczoraj". Wtedy to już nie ma uproś. Wink

Ibex

Piszę wtedy kiedy mam "wenę". Nie zwracam uwagi, czy złapie mnie ona na korytarzu w szkole, lub jak siedzie przy komputerze. Zapisuje swoje pomysły na telefonie, kompie.. wszędzie gdzie tylko mogę. Nie liczy się dla mnie pora dnia, czy roku.
Jeżeli chodzi o błędy to w miarę możliwości sama je poprawiam, zmieniam. Wiem także, że nie wszystkjo sama zauważę więc proszę o pomoc "betę". Kogoś kto przeczyta mój tekst, oceni i poprawi.
Pomimo wszystko pamiętajmy, że błędy są po to, aby się na nich uczyć.

roślinawędrowna

Często specjalnie włączam komputer i program do pisania, gdyż wolę litery drukowane. Innej możliwości nie ma, gdyż na kartce nawet jak bym się niebywale starała, to mój charakter pisma niszczy cały efekt. Nie mam zwyczaju, zajmując się innymi sprawami przygotowywać się do nowych wydarzeń na ekranie.
U mnie nie występuje zjawisko weny, gdyż w tej kwestii jestem niezmienna i zawsze potrafię się zabrać za coś, chyba że jestem zmęczona.
Często w ciągu dnia łapie mnie wielka ochota i już wszystkie myśli krążą wokół sprawy naciskania klawiszy i wtedy muszę je jakoś uspokoić...