Nie zapomnisz [M]

Taka jedna

Bardzo krótki tekst o pierwszych razach.

Teraz już się nie zastanawiasz, robisz to mechanicznie i starasz się nie myśleć o konsekwencjach. Lecz spróbuj wrócić się myślami do tego pierwszego razu, sprzed roku.
Teraz dokładnie wiesz, w której kieszeni masz zapałki, wtedy przetrząsałaś ubranie rozedrganymi rękoma. Boisz się, że ktoś Cię zobaczy, ale przecież jesteś już pełnoletnia, notorycznie dorosła. To nie jest strach, to wstyd... Jest Ci głupio, bo przecież właśnie pokazujesz, jak bardzo słaba jesteś. Odganiasz od siebie zjawy myśli i zaciągasz się głęboko aż do płuc. Zanosisz się rzężącym kaszlem i wypluwasz strzępki dymu.
Już wiesz, że zapamiętasz go do końca życia.

Po gardle spłynęła paląca ciecz, a do pamięci wraca moment sprzed piętnastu lat.
Jesteś o połowę młodsza i śmiejesz się głośno, opętańczo, wraz z innymi. Jesteście młodzi, piękni i beztrosko szczęśliwi. Coś do Ciebie krzyczą, patrzysz na nich otępiałym wzrokiem i sięgasz po podany kieliszek. Trochę się boisz, ale pijesz. Krztusisz się płonącym w przełyku płynem. Opluwasz się kropelkami alkoholu, wycierasz rękawem brodę i charczesz, starając pozbyć się duszącej cieczy.
Już wiesz, że zapamiętasz go do końca życia.

Jeszcze przez chwilę czujesz jego usta na policzku. Kiedyś było inaczej, lecz to było tak dawno. Pięćdziesiąt lat temu nawet on nie był tym, kim jest teraz.
Wypity alkohol szumi Ci w głowie, szeroko otwierasz oczy, czując jego bliskość. Uświadamiasz sobie swoje zdziwienie, gdy widzisz, że ma zamknięte oczy. Masz opóźnione reakcje, po sekundzie również przymykasz powieki i oddajesz swój pierwszy pocałunek.
Jutro możesz nic nie pamiętać, ale mimo wszystko wiesz, że nie zapomnisz tego do końca życia.

Cedalia

Tekst mi się podoba, ale zanim przejdę do przyjemności.
Takie małe błędy:
"Teraz dokłanie" chyba powinno być dokładnie.
"siegasz po podany kieliszek" zgubiłaś "ę"
"Jutro możesz nic nie pamietać" tu też "ę"
"charczesz, starając pozbyć się duszącej cieczy." nie wiem dlaczego wydaje mi się, że powinno być "charczysz"
"Wypity alkohol szumi Ci w głowie" Wydaję mi się, że w opowiadaniach nie zwraca się "Ci" z dużej litery tylko z małej "ci"
"Jutro możesz nic nie pamiętać, ale mimo wszystko wiesz, że nie zapomnisz tego do końca życia."
To w końcu będzie pamiętać, czy nie? Antyteza o ile dobrze wiem znajduje się w poezji. To zdanie jakoś tak mi źle brzmi.
Tak poza tym wydaje mi się, że przecinki są ok, ale specjalistką nie jestem.
Wydaje mi się, że mogłaś bardziej się postarać, co prawda to zwykle literówki, ale o wiele przyjemniej czyta się tekst w którym trudno doszukać się błędów.
Widać wtedy, że jest przemyślany i dopracowany.
Taka moja rada dla Ciebie, poszukaj sobie bety, albo kogoś komu najpierw dasz tekst do przeczytania zanim go opublikujesz na forum.
To naprawdę pomaga, ominiesz drobne błędy i zaczerpniesz opinii.
A teraz pochwały:
Masz ładny styl, piszesz w taki sposób, że łatwo się wczuć.
Tekst jest krótki i zrozumiały, fajnie opisałaś te "pierwsze razy" nie przypuszczałam, że tekst z taką tematyką może mi się spodobać.
Podobają mi się Twoje opisy są takie naturalne, widać, że masz bogate słownictwo.
Moje ulubione zdanie to : "Jeszcze przez chwilę czujesz jego usta na policzku. Kiedyś było inaczej, lecz to było tak dawno. Pięćdziesiąt lat temu nawet on nie był tym, kim jest teraz."
Życzę weny i pomysłów Wink

Mała_mi

Witam:)

Krótki tekst. Szybko się go czyta i równie szybko, niestety, ulatuje z pamięci. Przynajmniej w moim przypadku. Właśnie z tego powodu trudno jest mi sklecić jakiś sensowny komentarz.

Hmm oryginalnością ten tekst na kolana nie powala, ale też i nie straszy kompletnym banałem. Miniaturka jest przyjemna w odbiorze, napisana starannie, bez większych błędów. Jedynie te drobiazgi, o których wspomniała Cedalia. Słowo „harczesz” rzeczywiście jest nieoprawne. Nic więcej nie rzuciło mi się w oczy.

Treściowo podoba mi się średnio. Brak mi tutaj czegoś, co mogłoby porządnie utkwić w pamięci. Być może to tylko kwestia gustu.

Pozdrawiam:)

Puma0000100

Szybko i przyjemnie się czyta tą miniaturę, a zarazem jednak, nieprzyjemnie. Jest w nim bardzo dużo prawdy, której nigdy nie ośmieliłabym się ująć w słowa. Niby takie małe rzeczy, a jednak... Dla mnie ujęte jest to w sposób sensowny, prosty i pokazujący to wszystko, jakie jest bez zbędnego ubarwiania. Podoba mi się. Życzę weny i pozdrawiam:)

KamoFreak

Nie spodobało mi się. Zanim skończyłem czytać zapomniałem już co było na początku. Może i jest poprawnie napisany, ale nie porywa. Poza tym takich tekstów są tysiące, jak nie więcej. Przydałby się jakiś pomysł, który odróżniał, by to od reszty.

Pozdrawiam
KamoFreak

Aniss

I znów mam mieszane uczucia, podobnie jak przy "Grecji". Masz ciekawy styl i bogate słownictwo, ale twoje słowa są jakby puste. Sama nie bardzo rozumiem, czemu opisałaś akurat w ten sposób to zdarzenie, dlaczego właśnie to. Czyżbyś sama miała takie wspomnienia? A może napisane jest to do konkretnej osoby? Nie odpowiadaj.
Byćmoże nie jest to opowiadanie najwyższej klasy, jednak sprawiło, że wyobraziłam sobie, jak charczę, jak krztuszę się, jak pali mnie w gardle. Działa na wyobraźnię, chociaż, jak pisałam zarówno ja jak i inni przede mną, nie powala na kolana.
Pozdrawiam.