Taniec

jagoda

Witam

Takie sobie coś na początek Wink

On tańczy wiatrem wspomnień,
Słów bożych niezmierzony.
On marzy by zapomnieć
Ten zamęt nieskończony.
Więc wróci po słów parę
Gdy zginie w tańcu szalonym-
Zasłużną życia karę
Odprawić berłem zielonym.

Więc nim ostatni raz otworzy serca ranę,,
Więc nim zmiecie umysł liśćmi fałszywymi
Nim wypowie słowa o naszej przegranej,
Splot uczuć mu ułożę kolorami mocnymi.

I wiem, że gdy zaplotę,
to jego to nie wzruszy
Bo stanie się robotem,
swej własnej chorej duszy

Więc tańczy z rozwianymi włosy
Sto liści... już nie te same
Gdy sumienia usłyszy głosy
Zapomni- bo to mu dane.

Nie wiem czy lubicie rymowane, nie jestem specjalnie ich zwolenniczką, ale czasem uważa się, że są lepsze niż białe...

Broszka

Kilka krótkich dywagacji;
Nie lubię wierszy rymowanych, poprostu ich nie trawię, a ten jest chyba pierwszym, który mi się podoba, ba, on mnie zachwycił. Jest lekki, ale nie banalny.
Lubię uosobienia typu właśnie np. "On".
Podobają mi się metafory, są odkrywcze i naprawdę bardzo ładne.
No i 'taniec' sama kiedyś napisałam wiersz o takim tytule, dam go tutaj może kiedyś haha.
Przyczepiłabym się, że są przecinki i kropki i duże literym, ale po co?
To by było tyle; no i nadal jestem w szoku.
wow.

jagoda

Oj, za brak przecinków to by mi się ładnie dostało... a duże litery eee chyba z przyzwyczajenia:) A tak wogóle dzięki za opinię, miło że się to komuś podoba:)