szczęk szczęk

Mała_mi

szczękościsk
kości szczęk
chrupkich stawów
zwyrodnienie

minęło już tyle szczęść
boże młodej parze
dałeś krótki czas

rozsypały się w proszek
białe fantazmaty
wciągnąłeś nosem
piasek

Waldemar Kubas

W swoim wierszu Autorka podejmuje temat przemijania. Już w pierwszej strofie jest sporo rekwizytów, które mają nam uświadomić, jak upływ czasu odciska się na naszej kondycji jako ludzi. Temat oczywiście nienowy i póki będzie istniał świat osoby piszące zechcą się z nim zmierzyć i do obfitej materii dorzucić swoje trzy grosze. Dorzuciła też nasza Autorka. Wolno sądzić, że jest osobą oczytaną i znającą się na upodobaniach dzisiejszej poezji, więc dołożyła starań, by nie uchybić jej wymogom. Stąd też bodaj jeden rym, jaki zastosowała w swoim utworze, jest rymem niedokładnym, a przez to niezwykle pięknym. Mamy oczywiście na myśli rym: „proszek – nosem”. Zgodnie z trendami dzisiejszej mody, wiersz jest zwięzły i oszczędny w środkach, generalnie w ascetycznej estetyce, jaką preferuje dzisiejszy czytelnik. Wszystko więc wskazuje na to, że utwór mu się spodoba. Nam się spodobał.

ana

Mala Mi Twoje Fantazmaty mnie prześladują i chodzą za mną. Niewiem skąd wytrzasnęłaś takie słowo ale coś w sobie ma skoro siedzi w głowie. Czy to Twój wymysł i czy można sobie tak po prostu wymyślić słowo dla potrzeb wiersza. Nie mam nic przeciwko, bo słowo to jest zrozumiałe i dużo mówi. Tylko po prostu czy można tak robić? Może mogłabyś też wyjaśnić co znaczy treść: "Wciągnąłeś nosem piasek" Czy piasek oznacza pozostałość po kościach ludzkich, czy po fantazmatach? Wciągnął nosem jak narkotyk, żeby się tą tragiczną pozostałością upajać?

Mała_mi

Laj-Laj

Mądry, przemyślany wiersz. Widzę, że rymami już pogardziłaś ostatecznie:p Pisanie białym wierszem to sztuka i absolutnie temu podołałaś. Podoba mi się wyciągnięcie na światło dzienne tych wszystkich polskich, dźwięcznych "ś", "sz", "ć", "cz".
Wiersz krótki, ale przestrzeń, którą sobie wyznaczyłaś zagospodarowałaś wręcz idealnie. Mądry przekaz, zmusza do myślenia. Zero naiwności. Wielcy poeci by się nie powstydzili.