surowość

Broszka

założyłam czarną koszulę
i nic nie poradzę
jest mi w niej ładnie

nie pójdę do kościoła
obiecałam przepraszam
rozsypię się gdy zobaczę
łzy wypuszczone na wolność

zgubiłam twoje słowa
że taka jest kolej rzeczy
poszukamy ich w naszym
bałaganie za chwilę

masz zimne spojrzenie
niewidzące dłonie
zmieszałam się
czujesz?
08.07.09

ZŁAMANA

Jak dla mnie przerzutnie w tym wypadku nie dodały utworowi "atrakcyjności" i nie spełniły się jako zasada kompozycyjna. Banalne ujęcie tematu. Końcówka bez komentarza. Ale cóż, to tylko moje zdanie.Co Cię nie zabije to Cię wzmocni.Może problem tkwi jedynie w sposobie przekazu.