Skrzydło Kruka

Tina

Po raz pierwszy publikuje wiersz, wcześniej raczej mało komu pokazywałam moja twórczość.
Nie jest coś wspaniałego, ale jest to jeden z nielicznych wierszy napisanych przeze mnie jaki mi się podoba.

Dzień…
Zaczyna się…
Dzień…
Jest w pełni…
Dzień…
Zbliża się ku końcowi

Nadlatuje kruk,
Kruk nocy,
Uśmiech pojawia się,
Na mojej twarzy,
Gdy widzę,
Jak pochłania dzień,
Zakrywa Słońce,
Skrzydłami swymi,
Jest noc,
Wyczekiwałam na nią,
Cały dzień,
Czekałam aż,
Nadleci Kruk,
I obejmie dzień,
Skrzydłami czarnymi.
Mój czas,
Moja misja,
Która wznawia się,
Za każdym przyjściem nocy,
Bym mogła,
Ją dokończyć,
A skończę ją wtedy
Gdy dzień zniknie,
Na zawsze,
Gdy Kruk go pochłonie,
Całkowicie.
Patrzę z uwielbieniem,
Na gwiazdy,
Na Księżyc,
Na czyste,
Niezmącone,
Żadnymi chmurami,
Niebo.
Wykonuję swoją misję,
Jakże starannie,
Zwracam uwagę,
Na każdy szczegół,
Na każdy detal,
Wpadam w trans.
„Kruku!
Nie pozwól, żeby,
Noc odeszła!
Zostań!
Nie opuszczaj mnie!
Spraw aby,
Cały czas,
Trwała noc,
Aby nie nadszedł,
Dzień!
I Słońce!
Tak znienawidzone!
Proszę!
Zostaw,
Księżyc,
Gwiazdy,
Uwielbiane!
Nie odlatuj!”
Kruk odleciał,
Obnażył Słońce,
Przywołał dzień,
Odebrał nadzieję.

Noc…
Odeszła…
Noc…
Zawiodła…
Noc…
Powróci…

I jak? Liczę na szczere opinie.

Mad

Mi się podoba końcówka od "Zostań !" a reszta hmm chyba nie kumam...
Łatwiej ci będzie dzielić wiersze na zwrotki, bo taki jeden ciąg się źle czyta jakoś.
Ogółem jak dla mnie wiersz dziwny jest, ale dziwne rzeczy są w gruncie rzeczy fajne. Więc pisz dalej jeśli ci to tylko sprawia chociaż odrobinę radości czy czegoś tam innego.

Ode mnie pozytyw Smile