Nic

Janusz

Otacza mnie czerń
Czerń najczarniejsza
Opływa ,roztacza swe wdzięki powabu
Chce mego ciała i duszę zamknąć mą
W bytach odległych,innych ,niezbadanych
Chce mnie posiąść , zniewolić , okiełznać

Unikam przyszłości ,czasu odległego
Boję się patrzyć w oczy teraźniejsze
Strach paniczny mnie goni i nie przestaje
Nawet cienia swego boję się
Bo myślę iż to wróg obcy
Unikać ,unikam wszystkich

Boję się samego siebie

Broszka

Ten mi się podoba.
Drogi januszu, ile masz lat? Bo styl i wydźwięk przypomina mi wersy stworzone przez kogoś dojrzałego.
Metafory są zgrabne i końcówka mi się podoba.