Miłość, która nie istnieje

Agyness5

Z jednej strony miłość to rzecz święta ,której prawdziwości nie powinno się podważać, a z drugiej- czym jest miłość?Nikt naprawde nie wie.Miłością nazywamy wszystko od wiary i religii do małego ukłucia w sercu.O miłości moża powiedzieć jedno- albo jest albo jej nie ma.W moim życiu jej nie ma.I nie jest mi z tego powodu smutno.Niektórzy ludzie nie chcą by ich kochano.Nazywajmy rzeczy po imieniu i cieszmy się tym co mamy.
Do wszystkich ,którzy czytają ten prozo-wiersz.Nie przestawajcie wierzyć w miłość.Bo to w co wierzymy staje się prawdziwe.Cały świat oparty jest na naszych wyobrażeniach i bez nich żadna dobra wartość nie mogłaby istnieć.Im bardziej uwierzymy w miłość tym bardziej będzie ona obecna.Ja przez chwile zwątpiłam, ale wierze ,że w przyszłości okaże się to pomyłką.

Nie wierzę w miłość.
Nie wierzę w głębokie to uczucie.
Nie wierzę, że istnieje.

Nie dlatego, że nikt mnie nigdy nie kochał.
I nie dlatego, że sama nie potrafiłam się dzielić.

Nie wierzę w to, że istnieje
ta delikatna, pajęcza sieć
oplatająca Romea i Julię, Tristiana i Izoldę Jasnowłosą.
Ona się zerwała,
gdzieś na przestrzeni wieków.
Wiatr poniósł ją w górę
Musiała z powrotem wrócić do nieba.

Nie wierzę w miłość w dzisiejszych czasach,
Bo my nie umiemy kochać.
Miłość nie chciała tu zostać.
Zostawiła nam słaby posmak nadziei
I odeszła.
A my nawet tego nie zauważyliśmy.

kasieńka

Jak sama napisałaś prawdziwość czegoś zależy od tego jak bardzo w to wierzymy. Z tego co czytam wnioskuję, że tymczasowo miłość jest dla Ciebie czymś takim jak religia dla ateisty. Choć nie do końca. Brzmi to jak beznadziejne wołanie o powrót, chociaż i tak wiesz, że to nie nastąpi. Jednocześnie ja wierzę w miłość. Na dodatek w tę, która istnieje! A mimo to dostrzegam w Twoim utworze ziarnko prawdy. Bo książkowej miłości nie ma w realnym życiu. A nawet jak była to już dawno wymarła. Każda jest inna. Prywatna. Całkiem życiowe. Podoba mi się! Wink