Grafomański wierszokleta

Leone · Wysłany: Pon 0:16, 31 Mar 2008 Temat postu: Grafomański wierszokleta

Pi

Iście zabawnie,
A kto wie, może i groteskowo
Wygląda wiertło
Zbliżające się do mego oczodołu

Wcześniej przygotowany
Napełniony chemią
(a być może i biologią)
Jestem silny, wiem że wytrwam

Słaby, ledwo zauważalny opór,
Wiertło zagłębia powoli się,
I zbliża się do celu,
Już prawie tam jest

Metal dziwacznie pobudza ludzki mózg
Tą galaretkę, w której kryje się ponoć świadomość
Przed mym jedynym zdrowym teraz okiem
Rozgrywa się spektakl wielobarwny

I...
By nie przedłużać
Jeden szybki ruch
I już.

natchniony

idzie skacząc po górach
trzy metry nad podłogą

chwieje się od alkoholu
w mózgu biała plama amfetaminy
wdycha opary z silników samochodowych

świat zamknął w jednym palcu
kręci się w kółko, ląduje na asfalcie
rzygając pobliskim morzem
pełen nadziei na bezsensowną śmierć

Nitocris

to pi jest troszkę drastyczne. jeszcze kiedyś pewnie by mnie bardziej poruszyło.
ale wydawało mi się jakieś ciężkie w odbiorze.

za to drugie jest łatwe, przyjemne

Gothi

Pierwsze, mym zdaniem, zdecydowanie lepsze... bo drugie, takim trywialnym zdaje mi się.

A pierwszy - w ogóle lubię taką formę, taką koncepcję. Z resztą, heh, wydaję mi się, że piszę bardzo podobnie. Takie "iście" choćby - wielu to zniechęca, ale wystarczyło mi to, by wiedzieć, że dalej musi być dobrze. Takie strumienie świadomości są cenne. I po prostu lubię. Takie pisz, takie!

Hien

Drugie się wydaje nieco gorsze, ale z kolei pierwsze jest drastyczne, a ja, jako osoba empatyczna, zaczęłam odczuwać wręcz ból oka czytając. Fajne ujęcie tematu samobójstwa dokonanego wiertłem, ironiczne takie, prześmiewcze.

Leone

Dzięki

Pierwszy został napisany pod wpływem filmu (kto zgadnie jakiego?), natomiast drugi, jak byłem pijany.
Miło słyszeć takie opinie.

caislohen

PI
Cóż, bardzo drastyczne. Ale motyw śmierci, samobójstwa przewija się przez wiele wierszy, więc można przywyknąć.
Tak jak przedmówcy, sądzę, że ten poemat jest zdecydowanie lepszy.
NATCHNIONY
Krótki wiersz, jakby chaotyczny. A Twój stan, gdy napisałeś ten wiersz, może Cię tłumaczyć.

Arturious

Prawdę mówiąc nie przepadam za takimi utworami:) więc moje zdanie niekoniecznie musi być obiektywne.
Drugi wiersz faktycznie oddaje aktualny stan piszącego, wygląda jakbyś faktycznie był nieźle uwalony.
Pierwszy... no tu się jakoś nie mogłem doszukać ładu i sensu... Zapewne trudno sobie wyobrazić uczucie podczas zabiegu trepanacji czaszki wykonywanego wiertarką przez otwór oczny, ale zapewniam Cię, to o wiele bardziej drastyczne przeżycie.
To co napisałeś czyta się raczej jakby komuś wpadł wiór do oka.

W każdym razie próbuj dalej:)