"do tysiąca gwiazd na obłokach jerychońskich"

pies'n'knur

Jegomość w dworze osuszywszy żwawo
nikłym oddechem raz za razem to koń?
szczyptę artyzmu lekkiego niczym turkusowy Leśmian
wznieci odgórnie poniżej raz-dwa-trzy że niby koń?

Onegdaj wylot z Jerycha motylku!
Pod prąd nie raz go katuszami
podchwytliwie zwabiwszy więzy na okowy
Nie wiem kurwa już sam

Wizualny podział nastał w tym łez ludzkich worze
Kto się ośmieli - o to jest zapytanie?
Nie jeden już śmiałek milkł jak sosna na amen

Gnidy jerychońskie!! Gdzież tu słuszność!?
Tarło dla jeleni to jak dla kotów paradoks
Darmo me lęki przedstawiam modliszce

pies'n'knur

Cóż, na początek taki sonecik napisany rok temu dokładnie podczas pobytu w naszych pięknych Beskidach. Myślę, że odegrało to decydujący wpływ na kunsztowność mojego dzieła.

Krotołamacz Chwili

Genialne
Prawdziwe odbicie uczuć, które dotychczas kłębiły się w duszy artysty.
Czy wyczuwam jakieś powiązania z Wieszczem narodów J.K.M.

Wspaniałe metafory obrazujące doskonale świat przedstawiony i stosunek do niego P-lirycznego.

Budowa jak widzę klasycznego Sonetu.
Bardzo ciekawe i kunsztowne rymy jak w fragmencie: