Do Ojczyzny

Carolina

Witam. Jestem nowa na forum i chciałabym poznać wasze opinie na temat tego, co od czasu do czasu zdarza mi się napisać. Rzadko mam jakąkolwiek wenę i moja poezja nie jest wielka. Proszę o szczere i niezłośliwe komentarze. Do napisania natchnął mnie nastrój patriotyczny (11 listopada) i epoka romantyzmu, którą omawiamy właśnie na zajęciach. Mam nadzieję, że wszystkim patriotom przypadnie to do gustu:)

Do Ojczyzny

Moja Polsko! Odzyskana Ojczyzno!
Opłakiwana byłaś przez całe swe istnienie,
Tyś okupiona krwią i blizną,
Powstałaś ponownie na nasze życzenie.

Ilem wywalczył w młodości swej czasie
O Twe zmartwychwstanie, narodu zwycięstwo.
Umarłem, widząc Cię po pierwszym kresie,
Odrodziłem się, ofiarowując me męstwo.

Umarłem duchowo, lecz nieznana siła,
co żagle popycha - wiatr formując,
co skały kruszy - rzeźby budując,
co człowieka z prochu ziemii stworzyła,
z nadzieją ku Tobie mnie popchnęła.

Jam bez duszy, samym tylko ciałem,
Polecenia dowódców mych wykonywałem.
Tajemnicza siła duszę wywlekła,
By przez swe uczynki nie trafiła do piekła.

Grzeszne wiodłem życie, bo ludzi zabijałem.
Nic to że najeźdźcy, też stworzenia boże.
Ja ku Ojczyzny zbawieniu działałem,
Lecz niż najeźdźcy zabijałem gorzej.

Gdym wywalczył wysiłkiem prawa narodu,
Dusza wróciła, by cieszyć się ze swemi.
Umarłem raz jeszcze za mego młodu
I wolno ku Niebu poszybowałem z Ziemii.

Niedługo trzymałaś się powierzchni wolności,
Zstępowałaś do głębi, przyjmowałaś cierpienia.
Powstałem z prochów jako mściciel kości,*
By niczym Chrystus dokonać zbawienia.

Prosiłem Boga o wygranej narzędzie,
Dostałem obietnicę, że za każdym razem,
Gdy naród wezwie Marię, zbawion będzie.
Matka Chrystusa będzie drogowskazem.**

Jam Cię wybawił z potopu szwedzkiego,
Zerwałem naród, gdy Ty skuta kajdanami.
Zstąpiłem do Twego lochu ciemnego,
By uwolnić, bo naród wezwał Marii.

Gdy trzy kraje za sukno ciągnęły,***
A szlachta rwała je mieczami od spodu,
Byłaś bezsilna, dzieje Twe poczęły
Gwałtownie zachodzić z niedawnego wschodu.

W jawnej desperacji przeklęli Boga,
Odwrócili się plecami od nadziei wszelkiej,
Zniknęła ich ku zbawieniu droga
I doznali za grzechy goryczy wielkiej.

Ponad sto lat gorycz ta trwała.
Bóg kazał mi czekać na nawrócenie.
Patrzyłem z Nieba jak Polska cała
W coraz większe popada cierpienie.

Wreszcie, gdy pierwsza nadeszła wojna,
Naród przypomniał Maryi imię
I rozpętała się walka zbrojna.
Ściągnąłem z Ciebie niewoli brzemię.

Co zbudowano, zburzono snadnie.
Kraj nasz jedną ruiną wielką.
W drugiej wojnie w klęskę popadnie,
Niszcząc w ludziach nadzieję wszelką.

Związek Radziecki, udając wybawcę,
Wprowadza komunizm i wolność łamie.
Wskazując na niego jako na sprawcę,
Naród długo tyrana nie złamie.

Aż w osiemdziesiątym dziewiątym roku,
Gdy ostateczna opadła zasłona
Tyranii, niewoli, kłamstwa i mroku,
Na nowo wzeszłaś, już ocalona.

Im więcej Cię stracę, tym bardziej doceniam.
Dla Ciebie umieram, swe serce odmieniam.

Tyś Polsko jak feniks, gdy wstąpisz do cieni,
Wstaniesz z popiołów z ognistych płomieni.****

* - podobne sformułowanie o mścicielu kości pada w "Konradzie Wallenrodzie" Mickiewicza, na końcu utworu
** - nawiązanie do ślubów Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie ustanowił Maryję patronką Polski
*** - motyw Polski jako sukna, rozrywanego przez zaborców wzięłam z "Potopu" Sienkiewicza, tylko że w tamtym przypadku byli to Szwedzi, Radziwiłłowie i zdrajcy ojczyzny
**** - nawiązanie do Słowackiego

Brewko-chan

Eh, podziwiam, naprawdę. Nie umiałabym napisać czegoś takiego. Ładne i takie długie.

Drew

Ładne, ale wydaje mi się, że trochę nie prawdziwe. Mam nadzieję, że wiesz o co mi chodzi. Kiedy Mickiewicz pisał swoje wiersze, nparawdę musiał walczyć o wolność, a kiedy ty piszesz w stylu: "Ilem wywalczył w młodości swej czasie" to wierz mi, że to jakoś nie pasuje do Twojego obecnego wieku. I tylko tyle z tej złej strony, bo muszę przyznać, że mi samej trudno byłoby coś takiego napisać i to z tyloma aluzjami do innych utworów. Podoba mi się. (:

Carolina

Dziękuję Wam za komentarze Smile

. Cenię to, że są szczere i pewnie pomogą mi, jak dopadnie mnie kolejna wena. Zdaję sobie sprawę z tego, że wiersz jest chaotyczny i może czasami ujęłam coś zbyt ogólnie albo za bardzo wprost, ale mam nadzieję, że Wasze komentarze pomogą mi podszlifować styl i unikać błędów Smile