Ciężar tak wielki

ZŁAMANA

Tak mi ciężko bez Twojego uśmiechu
Który przywracał mnie do życia po zarwanej nocy
Tak mi brakuje tego słowa MY
Naszych wspólnie splecionych dłoni

Zawsze czekałeś na mnie, wiedziałam, że Cie znajdę
W twych ramionach czułam się bezpiecznie
Odżywałam po ciężkim dniu
Mogłam nie jeść, nie spać, mógł mi się świat walić

Myślałam, że zawsze będziemy razem
Pragnęłam uciec gdzieś daleko
Ale to ty uciekłeś.
Jak tchórz, który boi się życia.

Zostawiłeś mnie samą
Z tą prawdą nie do odkrycia.

Laj-Laj

Czy my sami jesteśmy na tym forum? Rolling Eyes

A wiersz jest początkowo taki tęskny, by potem na końcu rzucić prosto w twarz goryczą... Widać, że minęło już trochę czasu od traumatycznego wydarzenia, ale to tkwi gdzieś jeszcze pod skórą jak drzazga. Ostatnia strofa, tylko dwuwersowa, jest taka surowa, jak cięcie nożem i świetnie tu pasuje.

EDIT: A tak w ogóle to zdajesz sobie sprawę, że zamieściłaś ten wiersz dwa razy w dwóch tematach? Wink

Lepiej usuń tą drugą wersję, bo jeszcze Cię moderator upomni Razz